Dwulatek to już całkiem spora istotka, która posiada swoje własne zdanie, wie doskonale czego chce i pokazuje kiedy coś mu się nie podoba. Zuzia uwielbia place zabaw, zjeżdżalnie to dla niej niesamowita frajda, ostatnio nawet długo nielubiane huśtawki znalazły się w kręgu jej zainteresowań. Ciąga nas po wszystkich placach zabaw, aż żal że nie mamy własnego domu z ogrodem, gdzie moglibyśmy zrobić cudowną zjeżdżalnię z mnóstwem atrakcji. Nie spodziewałam się jednak, że nasza malutka Lenka tak szybko pójdzie w jej ślady i podzieli zainteresowania siostry. Podczas wczorajszego spacerku Zuzia jak zwykle zaciągnęła nas na plac, dosiadała wszystkich możliwych bujaczek i krzyczała w głos: „Mama, Lala buju!”. Nie mogłyśmy odmówić i Mama z Lenką bujały się razem z Zuzią. Lenka z uśmiechem na buzi bawiła się razem z siostrą, zacisnęła swoje malutkie paluszki wokół rurek zabezpieczających i bujała się tak, jak Zuzia. Mama kompletnie nie była jej potrzebna. Najlepsze w tym wszystkim było zdejmowanie Leny z każdej atrakcji, tak zaciskała łapki, że niemalże siłą musiałam ją od nich odciągać. Ma niesamowicie wlepne łapki 🙂 Nie mogłam wyjść z podziwu jak moja malutka Lenusia próbuje dorównać starszej siostrze 🙂 Jest już taka duża, powoli zmienia się w samodzielną dziewczynkę. Jej twarz coraz mniej przypomina twarz niemowlaka. Tak szybko rośnie, a ja nie nadążam za tym całym procesem dorastania. Kto by pomyślał, że za dwa miesiące będzie obchodzić swoje pierwsze urodziny!!! Przecież tak niedawno przechodziliśmy to całe piekło po jej narodzinach, a teraz? Teraz jest tutaj z nami taka dorosła, doskonała, taka wspaniała i piękna, taka jak Zuzia, choć z pozoru zupełnie inna 🙂 Mam niesamowite córki :*

A tak bawiłyśmy się wczoraj na dworku o poranku 🙂 Pogoda była dosyć dziwna, najpierw chłodno, potem zrobiło się upalnie, ale ostatecznie byłyśmy przygotowane na każdą opcję 🙂